Στην περιοχή του Ιλίου και του Καματερού υπήρχαν πιστοί αδελφοί πριν το 1980, όμως δεν υπήρχε κάποια επίσημη συνάθροιση. Οι αδελφοί αυτοί εκκλησιάζονταν στην κεντρική εκκλησία της Αθήνας και σε άλλες συναθροίσεις της Αττικής.
Το 1979 ένας νέος που τότε είχε αναγεννηθεί μίλησε στον αδελφό Νίκο Ντουρουντάκη που δέχτηκε τον Λόγο του Θεού. Το καλοκαίρι του 1979 έγινε μια συνάντηση στο σπίτι του πατέρα του αδελφού Νίκου, Βαγγέλη Ντουρουντάκη, όπου παραβρέθηκαν ο νέος που μίλησε στον αδελφό Νίκο, οι γονείς του, μερικές ψυχές της γειτονιάς καθώς και ένας ηλικιωμένος αδελφός ο Βασίλης 75 ετών, πολύ πιστός, αφιερωμένος και γνώστης του Λόγου της Αληθείας. Ο αδελφός Βασίλης αφού άκουσε τον νέο να μιλάει για τον Κύριο κατάλαβε ότι ήταν αναγεννημένος, ορθοτομημένος και ότι μπορούσαν οι ψυχές να τον ακούνε και αν θέλανε να πάνε στην Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία Πεντηκοστής της Αθήνας.
Στη συνέχεια ο Κύριος άρχισε να εργάζεται δυναμικά, πολλές ψυχές αναγεννήθηκαν, έλαβαν το Άγιο Πνεύμα και άρχισαν να εκκλησιάζονται στην εκκλησία της Αθήνας και του Περιστερίου. Συγχρόνως γίνονταν κατ’οίκον συναθροίσεις στο σπίτι του αδελφού Σπινάκη Ανδρέα. Την επιμέλεια των ψυχών αυτών ανέλαβε τότε ο αδελφός Σπινάκης Παναγιώτης που είχε δεχτεί τον Θεό στη ζωή του από δεκαετίας περίπου στον Κύριο και διέμενε στην Πετρούπολη. Πολύ σύντομα προέκυψε ανάγκη να βρεθεί χώρος για συνάθροιση στην Πετρούπολη διότι ο χώρος συνάθροισης στο Περιστέρι όπου πήγαιναν τις περισσότερες φορές οι αδελφοί δεν αρκούσε πια.
Νοικιάστηκε τότε μια αίθουσα στην οδό Αυλώνος και Καρδίτσης, 100 τετραγωνικά περίπου και άρχισαν αμέσως συναθροίσεις εκεί. Υπεύθυνος της Εκκλησίας ανέλαβε ο αδελφός Σπινάκης Παναγιώτης που ήδη είχε χειροτονηθεί πρεσβύτερος στην εκκλησία της Αθήνας με συνεργάτες τον ήδη πρεσβύτερο Λεωνίδα Λιμνιό και τους αδελφούς Πρίντεζη Πέτρο, Χριστάκη Γιώργο Ντουρουντάκη Νίκο, Υφαντίδη Δημήτρη.
Όλοι οι αδελφοί με ζήλο, αγάπη και ενότητα εργάζονταν το έργο του Θεού και ο Κύριος σύντομα πρόσθεσε και άλλες ψυχές όπως την οικογένεια του αδελφού Κώστα Βιταλάκη την Μαρία Ανδρεαδάκη και τα παιδιά της, λίγο αργότερα τον αδελφό Παναγίωτη Βλασσόπουλο και στη συνέχεια και άλλες ψυχές. Η εκκλησία συνεχώς αύξανε σε ψυχές και ευλογίες. Σύντομα ο χώρος δεν αρκούσε πια.
Τότε, το 1987, ο Κύριος έβαλε στη καρδιά του αδελφού Διονύση Μασούρα να χαρίσει για την συνάθροιση της εκκλησίας μια μεγάλη αίθουσα στην οδό Πετρουπόλεως και Αγίου Γεωργίου 1. Γρήγορα έγινε η μεταστέγαση και άρχισε πλέον μια νέα περίοδος ευλογίας και αύξησης του έργου του Θεού. Τότε ο αδελφός Σπινάκης πρότεινε για πρεσβυτέρους τους αδελφούς Νίκο Ντουρουντάκη, Γιώργο Χρηστάκη, Παναγιώτη Βλασσόπουλο και Δημήτρη Υφαντίδη οι οποίοι ήταν ήδη διάκονοι από το 1986 καθώς και τον αδελφό Γιάννη Χερουβείμ που προσκολλήθηκε στην εκκλησία προερχόμενος από την Ελευθέρα Αποστολική Εκκλησία Αθήνας, οι οποίοι χειροτονήθηκαν το 1992.
Όλοι εργάζονταν με ζήλο, το έργο αυξανόταν και από τους αδελφούς της εκκλησίας του Ιλίου επεκτάθηκε και σε άλλες περιοχές, όπως στη Σύρο όπου μετακόμισε ο αδελφός Πρίντεζης Πέτρος, καθώς και στην Κρήτη όπου εργάστηκαν πολλοί αδελφοί Κρητικής καταγωγής με πρώτο αποτέλεσμα να ιδρυθεί μια ωραία εκκλησία στο Ηράκλειο. Στο έργο αυτό εργάστηκαν ιδιαίτερα οι αδελφοί Χριστάκης, Ντουρουντάκης και άλλοι, μάλιστα ο αδελφός Χριστάκης ανέλαβε και υπεύθυνος του έργου στο Ηράκλειο. Στην Ιεράπετρα όπου επίσης έγινε έργο, ανέλαβε υπεύθυνος ο αδελφός Σπινάκης Ανδρέας που μετακόμισε οικογενειακώς εκεί. Την ίδια περίοδο ο αδελφός Λιμνιός και η οικογένεια του μετακόμισαν στο Οφρείνιο Καβάλας και συνέχισαν εκεί στο έργο του Θεού.
Το έργο συνεχίζεται στο Ίλιον και ο Κύριος προσθέτει ψυχές. Το 1991 προστέθηκε στην εκκλησία μια ομάδα νέων, περίπου 10 ψυχές που άκουσαν το λόγο του Θεού στις διακοπές τους στην Κέρκυρα. Ανάμεσα τους ήταν και ο αδελφός Νίκος Καβαδίας. Το 1992 χειροτονήθηκαν διάκονοι οι αδελφοί Βασίλης Χούσος, Νίκος Καβαδίας, Τζίμης Βρεττός και Κώστας Δικαίος.
Τον Αύγουστο του 1992 μετακόμισε στην Πετρούπολη ο αδελφός Γιάννης Σαράντης με την οικογένεια του και προσκολλήθηκε στην εκκλησία εργαζόμενος ως πρεσβύτερος, προερχόμενος από τη εκκλησία του Βόλου όπου είχε χειροτονηθεί.
Το έργο συνεχώς αύξανε σε ψυχές και ευλογίες. Το 1996 χειροτονήθηκαν πρεσβύτεροι οι αδελφοί Βασίλης Χούσος, Νίκος Καβαδίας και Νίκος Σωτηρίου ο οποίος ήταν ήδη διάκονος στην εκκλησία της Αθήνας. Την ίδια βραδιά χειροτονήθηκαν διάκονοι οι αδελφοί Μιχάλης Σπινάκης, Ανδρέας Τσουπάκης, Κώστας Αγάθος και Βασίλης Πρίντεζης. Το 1997 χειροτονήθηκαν διάκονοι οι αδελφοί Τάκης Τσουκανάς και Θωμάς Ντάντος.
Το 1998 ο Κύριος έκανε μια μεγάλη ευλογία. Σε κοινές συναθροίσεις της εκκλησίας του Ιλίου με άλλες εκκλησίες (Αιγαλέου, Μενιδίου, Περιστερίου Λούτσας, Ηλιουπόλεως, Σαλαμίνας και Παγκρατίου). Ο Κύριος βάπτιζε συνεχώς με Άγιο Πνεύμα. Πολλές δεκάδες αδελφών βαπτίστηκαν με Άγιο Πνεύμα και πολλά χαρίσματα δόθηκαν.
Το 2001 χειροτονήθηκαν διάκονοι οι αδελφοί Σωτήρης Καράμπελας, Βασίλης Βαλίανος και Στράτος Κοντός. Ήδη έχει προσκολληθεί ως διάκονος ο αδελφός Γιώργος Δέτσης προερχόμενος από την εκκλησία της Αθήνας. Το έργο συνεχίζεται σταθερά προσμένοντας και τον υετό των εσχάτων ημερών.